Mən geri dönüb zəfər qazanmış bir əda ilə əvvəlki yerimdə əyləşdim. Dilənçi uşağa üzümü tutub dedim: - Gördün, yaxşılıq budur. Yaxşılıq bəsit bir şeydir. Dərinə getmək lazım deyil. Uşaq istehzalı gülüş ilə mənə baxdı və dedi: - Sənin hələ öyrənməli oldu

Atamızdan, anamızdan belə görmüşük biz! Qadın nədir, işləmək nədir?! Qoy hələ təhsilini bitirsin. Qıçını qırıb evdə oturdacam. Mənim arvadım mənim evimin içində olmalıdır. İndi dəymirəm ona, elə bilir ki, elə belə də olacaq...

Mən isə onların arxasında canlı növbə gözləyirdim. Sürücü əyləcə elə ani basdı ki, önümdəki oğlanın üstünə yıxıldım. Buna görə məhcub oldum, ancaq fərqində deyildim ki, qurunun oduna yanan yaşam mən...